Μάς ρημάξαν την Πλατεία!-
δεν γεννήθηκα εδώ,δεν μεγάλωσα εδώ,ήρθα πριν έντεκα χρόνια και αγάπησα το κέντρο τής Αθήνας,δούλεψα χρόνια στη Βουλής,περπατούσα τα στενά,τη Λέκκα,την Καραγεώργη Σερβίας,την Κολοκοτρώνη...δέθηκα με ανθρώπους και χρώματα,το αίσθημα ν' ανήκεις σε μια καρδιά που πάλλεται,την ευρυχωρία και την ελευθερία και τον ανοιχτό ορίζοντα τής καθημερινότητας και τριβές και προβλήματα και άγχη - μια μεγάλη γειτονιά εργασία και ζωή μου- κι ήταν η πιο όμορφη βόλτα,τ' απογέματα τού γαλήνιου Σαββάτου και τα τουριστικά γέλια της Κυριακής να σε βγάζουν απ' τη Μητροπόλεως στην Πλάκα και τους Αέρηδες...
....μισώ τον εαυτό μου που μιλώ σε χρόνο παρελθόντα-
-μάς ρημάξαν το κέντρο της μνήμης μας...
...είχε και το 2004 διαδηλώσεις,πορείες που κλείναν οι δρόμοι...
- αλλά βάνδαλοι δεν ασελγούσαν στα πλακάκια,μίσος δεν σκόρπιζε χολερικούς και δακρυγόνα δεν καίγαν την ορμή των ανθρώπων-
ποιοι είναι οι πολεμιστές-
ποιοι είναι οι στρατηγοί που επί χάρτου δώσαν σινιάλο "κάψτε το Σύνταγμα"-
ποιοι τους αφήνουν ανενόχλητους-
ποιοι κλαιν κροκοδίλεια,κήρυκες αντίστασης στην ασφάλεια της ευμάρειας και χαιρέκακα ελπίζουν να γίνουν όλα σκόνη και θρύψαλα-
ποιοι θέλουν αίμα και Χάος για ν' αποδείξουν τους μύχιους πόθους της καταστροφολαγνείας τους-
ποιοι θερίζουν θύελλες πριν καν μάθουν να σπείρουν...
...διχόνοια μόνο,κραυγές και φτήνεια,μιζέρια κι αφορισμοί,την απέχθεια σε κάθε κατεκτημένο θεσμό σύγχρονου δυτικού πολιτισμού-
Μπάχαλο uber alles-
-Μαύροι καπνοί και μυρωδιά δακρυγόνων ώς το Πεδίον τού 'Αρεως...
....για το πτώμα μιας Σαπισμένης Ελλάδας-
δεν έχω πια άλλη πίκρα να τη χωρέσω λέξεις- όλοι είναι ίδιοι στο καφριλίκι της Σύγκρουσης - δεν ποσοστοποιώ την απελπισία μου - δεν χαρίζω φρονήματα "δημοκράτη" και "φασίστα" σ' απωλιθώματα,μανιακούς αναθεωρητές της Ιστορίας,νάνους περιχαρακωμένους στ' ασήμαντα πολιτικάντικα, επενδυμένες ματαιοδοξίες στη φρίκη-
-μάς ρημάξαν την Πλατεία
-κλείνω τα μάτια και θρηνώ-
όλα τα Μαζί τελειώσαν,μην τολμήσει κανείς τους να μού ξαναπουλήσει Μέλλον,επέλεξαν συνειδητά (απ' το Δεκέμβρη του 2008) να γίνει το κέντρο της Αθήνας παιχνίδι Στρατέγκο στην Αρρώστια της Μαύρης Εξουσίας τους-
παραδώσαν τη ζωή μας στους Αλήτες
-ας πίνουν κι ας μεθούν τη νίκη τής Βαρβαρότητας οι ξεφτιλισμένοι που ανοίξαν Κερκόπορτες...
...Λύπη-τεράστια Λύπη - κλείστε τις τηλεοράσεις,χαμηλώστε τη φωνή στα ραδιάκια,σβήστε τις οθόνες απ' τους υπολογιστές,κλαιν και τσούζουν μάτια και ψυχή-
-σταματώ ,άλλη λέξη δε βγαίνει
-GAME OVER.
δεν γεννήθηκα εδώ,δεν μεγάλωσα εδώ,ήρθα πριν έντεκα χρόνια και αγάπησα το κέντρο τής Αθήνας,δούλεψα χρόνια στη Βουλής,περπατούσα τα στενά,τη Λέκκα,την Καραγεώργη Σερβίας,την Κολοκοτρώνη...δέθηκα με ανθρώπους και χρώματα,το αίσθημα ν' ανήκεις σε μια καρδιά που πάλλεται,την ευρυχωρία και την ελευθερία και τον ανοιχτό ορίζοντα τής καθημερινότητας και τριβές και προβλήματα και άγχη - μια μεγάλη γειτονιά εργασία και ζωή μου- κι ήταν η πιο όμορφη βόλτα,τ' απογέματα τού γαλήνιου Σαββάτου και τα τουριστικά γέλια της Κυριακής να σε βγάζουν απ' τη Μητροπόλεως στην Πλάκα και τους Αέρηδες...
....μισώ τον εαυτό μου που μιλώ σε χρόνο παρελθόντα-
-μάς ρημάξαν το κέντρο της μνήμης μας...
...είχε και το 2004 διαδηλώσεις,πορείες που κλείναν οι δρόμοι...
- αλλά βάνδαλοι δεν ασελγούσαν στα πλακάκια,μίσος δεν σκόρπιζε χολερικούς και δακρυγόνα δεν καίγαν την ορμή των ανθρώπων-
ποιοι είναι οι πολεμιστές-
ποιοι είναι οι στρατηγοί που επί χάρτου δώσαν σινιάλο "κάψτε το Σύνταγμα"-
ποιοι τους αφήνουν ανενόχλητους-
ποιοι κλαιν κροκοδίλεια,κήρυκες αντίστασης στην ασφάλεια της ευμάρειας και χαιρέκακα ελπίζουν να γίνουν όλα σκόνη και θρύψαλα-
ποιοι θέλουν αίμα και Χάος για ν' αποδείξουν τους μύχιους πόθους της καταστροφολαγνείας τους-
ποιοι θερίζουν θύελλες πριν καν μάθουν να σπείρουν...
...διχόνοια μόνο,κραυγές και φτήνεια,μιζέρια κι αφορισμοί,την απέχθεια σε κάθε κατεκτημένο θεσμό σύγχρονου δυτικού πολιτισμού-
Μπάχαλο uber alles-
-Μαύροι καπνοί και μυρωδιά δακρυγόνων ώς το Πεδίον τού 'Αρεως...
....για το πτώμα μιας Σαπισμένης Ελλάδας-
δεν έχω πια άλλη πίκρα να τη χωρέσω λέξεις- όλοι είναι ίδιοι στο καφριλίκι της Σύγκρουσης - δεν ποσοστοποιώ την απελπισία μου - δεν χαρίζω φρονήματα "δημοκράτη" και "φασίστα" σ' απωλιθώματα,μανιακούς αναθεωρητές της Ιστορίας,νάνους περιχαρακωμένους στ' ασήμαντα πολιτικάντικα, επενδυμένες ματαιοδοξίες στη φρίκη-
-μάς ρημάξαν την Πλατεία
-κλείνω τα μάτια και θρηνώ-
όλα τα Μαζί τελειώσαν,μην τολμήσει κανείς τους να μού ξαναπουλήσει Μέλλον,επέλεξαν συνειδητά (απ' το Δεκέμβρη του 2008) να γίνει το κέντρο της Αθήνας παιχνίδι Στρατέγκο στην Αρρώστια της Μαύρης Εξουσίας τους-
παραδώσαν τη ζωή μας στους Αλήτες
-ας πίνουν κι ας μεθούν τη νίκη τής Βαρβαρότητας οι ξεφτιλισμένοι που ανοίξαν Κερκόπορτες...
...Λύπη-τεράστια Λύπη - κλείστε τις τηλεοράσεις,χαμηλώστε τη φωνή στα ραδιάκια,σβήστε τις οθόνες απ' τους υπολογιστές,κλαιν και τσούζουν μάτια και ψυχή-
-σταματώ ,άλλη λέξη δε βγαίνει
-GAME OVER.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου